Even voorstellen: penningmeester Judith Unk

Ik ben Judith Unk. Sinds kort heb ik het stokje mogen overnemen van Henk de Ruiter als penningmeester van het PvIB. Ik zat al een aantal jaren in de financiële commissie en ik beschouw het als een eer dat ik voor deze functie ben gevraagd.

Zo kan ik mijn bijdrage leveren aan onze vereniging waar ik enthousiast over ben.

Ik werk al zo’n twintig jaar in de informatiebeveiliging. Eerst als IT-auditor en vervolgens maakte ik de overstap naar de meer adviserende en beleidsmatige kant van het werk. Op dit moment ben ik de CISO van de gemeente Zaanstad, tevens de gemeente waar ik woon.

Ik houd van mijn werk, maar het kost vaak moeite om verschillende inhoudelijke aspecten op de agenda van het hogere management te krijgen. Iedereen vindt het belangrijk, maar het management wordt vaak opgeslokt door zichtbare zaken.

Ons werk als security professionals heeft als eigenschap dat het pas zichtbaar wordt wanneer er iets misgaat. Denk daarbij aan een hack waardoor bedrijfsprocessen tot stilstand zijn gekomen of waardoor gegevens op straat liggen. Pas dan staat ons werk in de belangstelling.

Informatiebeveiliging en privacybescherming maken de mooie digitale bouwwerken in mijn gemeente mogelijk. Je ziet het niet meteen, maar zonder een stevige basis zakken de mooie plannen in elkaar. Dit geldt niet alleen voor gemeenten, maar voor bijna alle organisaties die grotendeels afhankelijk zijn van hun digitale informatie (en welke organisatie is dat niet?). Een informatiebeveiliger is iemand die met belangrijk werk bezig is en daar genoegen uit put, zónder in de schijnwerpers te staan.

Daarom is het zo mooi om lid te zijn van het PvIB. Daar vinden we vakgenoten die met vergelijkbare situaties te maken hebben. En dat terwijl we in verschillende rollen zitten zoals: pentesters, consultants, analisten, architecten, beleidsmakers, auditors. Ieder draagt een steentje bij aan de ontwikkeling van het vakgebied. Een vak met veel toekomst.

Bij het PvIB wisselen we onze kennis uit in ons netwerk. En daarbij realiseren we ons dat we allemaal in een veld werken waar vooral belangstelling voor bestaat wanneer er iets misgaat. Dan komt ons werk plots uitgebreid in de schijnwerpers te staan. Intussen moet je zoveel van je vak houden dat je de lol erin houdt, ook al is je werk níet zichtbaar.

Ik hoop dat jullie net als ik het PvIB ervaren als een club waar je wat aan hebt binnen dit mooie vak. Zo kan ik me erop verheugen jullie weer te ontmoeten op onze bijeenkomsten.

Judith Unk